به نظرم می‌رسد که صفت غیور خداوند تبارک و تعالی در دو جا خیلی تحریک می‌شود و باعث غضب خدا می‌شود. لحن خدا در قرآن کریم نسبت به مومنین در دو جا لحن تهدید است؛ یعنی می‌گوید روی این قسمت من شما دست نگذارید. یکی در بحث «لَئِن شَکَرتُم لَأزیدَنَّکُم» که می‌گوید اگر شکر کنید من برای شما زیاد می‌کنم که دارد یک محبتی می‌کند بعد بلافاصله می‌گوید «وَ لَئِن کَفَرتُم إنَّ عَذابی لَشدید» یکدفعه مثل اینکه خدا کسی که شکر نکند را برنمی‌تابد، بلافاصله اتصال می‌دهد. یکی در اینجا من احساس کردم که خدا دارد به غیور بودنش اشاره می‌کند. و در جای دیگر که می‌فرماید «کَلّا إنَّ الإنسانَ لَیَطغی أن رَآهُ الستغنی» فارسی این عبارت این می‌شود که آدم‌ها مرام ندارند، به محض اینکه همه مشکلاتشان حل می‌شود یکدفعه طغیان می‌کنند. خب تجربه این هشت هزار سال خلقت آدم هم این را نشان می‌دهد. آدم‌ها وقتی که نیازی نداشته باشند، سالم باشند، مریض نباشند، مشکل مالی و عاطفی و … نداشته باشد، سراغ مخالفت با خدا می‌رود. این دو موردی که از تهدیدهای خدا گفتم هر دو به مرام و معرفت برمی‌گردد. خدا خیلی با مرام است و انسان‌های بامرام را هم خیلی دوست دارد.

در اقوالات حضرت آیت‌الله فاطمی‌نیا که خیلی بر آن تاکید داشتند، می‌گفتند آن چیزی که خدا می‌خرد ممکن است نماز ما نباشد، ممکن است روزه ما نباشد، روی همه این‌ها إن‌ قُلت است، ممکن است کار خیر ما نباشد، آن چیزی که خدا قطعاً می‌خرد صفات عالیه است. صفات عالیه مثل مرام، معرفت، امانتداری، صداقت، روراست بودن، نفاق نداشتن، این خصوصیات عالیه انسانی را خدا خیلی خوب می‌خرد. این مقدمه را عرض کردم خدمتتان که امشب با هم‌دیگر نگاهی کنیم به سوره نصر که ان‌شاالله مقدمه مابقی پیروزی‌ها هم باشد.

» هر پیروزی که برای ما اتفاق می‌افتد از آن خداست؛ پس شکر کن سپس استغفار کن

شأن نزول سوره نصر این است که آن لحظه‌ای که لشکر عظیم پیامبر از پنج جهت وارد مکه می‌شوند؛ همان چیزی که شما در فیلم سینمایی دیدید واقعیت دارد که از پنج جهت وارد می‌شوند و پیامبر ایستاده است و صحابه رده یک پیامبر هم دورشان ایستاده‌اند و فوج جمعیت دارند می‌آیند و منافقین و کفار در سکوت و ذلت در خانه‌هایشان پناه گرفته‌اند و یواشکی دارند از کنج در نگاه می‌کنند.

بلافاصله این سوره نازل شد «إذا جاءَ نصرُ الله وَ الفَتح وَ رأیتَ الناسَ یَدخلونَ فی دینِ الله أفواجا» هر وقت احساس پیروزی بهت دست داد، اگر خاطر شریفتان باشد که بعید است، روز پیروزی انتخابات سال 84 آقای احمدی‌نژاد من همین سوره نصر را تفسیر کردم که یادتان باشد از اینجا به بعدش خیلی مهم‌تر است. «إذا جاءَ نصرُ الله وَ الفَتح» وقتی به شما پیروزی دست داد، چه در مسائل اجتماعی و چه در مسائل خانوادگی و چه در مسائل شخصی هر جا که یک نصرت الهی به شما دست داد برای اینکه به آن دو آیه تهدیدآمیز دچار نشویم که «لَئِن کَفَرتُم إنَّ عَذابی لَشدید» و «کَلّا إنَّ الإنسانَ لَیَطغی أن رَآهُ الستغنی» خدا ما را می‌شناسد پس می‌گوید «إذا جاءَ نصرُ الله وَ الفَتح» وقتی که پیروز می‌شوید و می‌بینید که مردم دارند فوج فوج می‌آیند قطعاً آن لحظه، لحظه خطرناکی برای شماست! «فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّک» می‌گوید یادت باشد که این فتح‌ها از نصرت الهی است، مال من هست برای تو نیست. این پیروزی مال من است. 

ما به محض اینکه پیروز می‌شویم در مسائل شخصی‌مان یا مسائل اجتماعی‌مان یا مسائل سیاسی‌مان، اولاً پرچم این پیروزی را طوری تکان می‌دهیم که انگار این پیروزی را من آفریده‌ام؛ دوماً عَلَم سرزنش مخالفان؛ دیدی گفتم فلان، دیدی ساکت شدید، دیدی خفه شدید و دیدی فلان شدید را برمی‌داریم که باز هم برمی‌گردد به آن لجی که از هوای نفس من هست و لجم گرفته و الآن می‌خواهم این را یک‌جوری خالی کنم؛ لذا می‌گوید «فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّک» این «سَبِّح» را هم عمداً می‌گوید که یادت باشد خداوندی هست که منزه است از این هوای نفس‌ها، آن را شکر کن.

 و چقدر خوب است که در چیزهایی مثل فوتبال که این‌قدر عمومیت دارد جدیداً رسم شده که مسلمانان بعد از گل و بعد از پیروزی سجده شکر می‌کنند. حالا همه مسلمان‌ها شروع کرده‌اند و ما هم که رده آخر مسلمان‌ها هستیم هم کم‌کم شروع می‌کنیم. این خیلی خوب است چون دستور خداست «فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّک» حمد کن «وَاستَغفِرهُ» و استغفار کن! چرا؟ چون قطعاً الآن هوای نفس تو تحریک شده و می‌خواهی عَلَم پیروزی را به نام خودت تکان بدهی؛ همان صحبت‌هایی که به آقای احمدی‌نژاد و تیمشان همان روز اول بعد از انتخابات کردم که مراقب این‌ها باید باشید، بعد می‌خواهید مخالفان را سرزنش کنید و کوچک بشمارید و کنار بگذارید «وَاستَغفِرهُ» استغفار کن از این هوای نفس «إنَّهُ کانَ تَوّابا» یعنی شما قطعاً این گناه را می‌کنید! چرا؟ چون قبلاً در قرآن گفته است که «إنَّ الإنسانَ لَیَطغی أن رَآهُ الستغنی» قطعاً! «إنَّ» یک تاکید، «الإنسان» الف و لام یعنی دلالت بر عمومیت دارد همه انسان‌ها، «لَ» یک تاکید دیگر، «یَطغی» تاکید سوم!! شما آدم‌ها کلاً جنبه پیروزی را ندارید.

به محض اینکه پیروز می‌شوید اولاً پای خودتان می‌نویسید و ثانیاً شروع می‌کنید به ملامت و سرزنش مخالفان و انتقام گرفتن!! بنابراین الآن هم من مطمئنم که در دام گناه افتاده‌اید پس برگردید به سمت خدا «إنَّهُ کانَ تَوّابا»!! دقیقاً این اتفاقات بعد از آنجایی افتاد که اطرافیان پیامبر سریع به پیامبر گفتند که الیوم، امروز روز انتقام است، برویم [کفار را] از خانه‌ها بیرون بکشیم و … پیامبر فرمودند ببینید خدا چه می‌گوید «فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّک وَاستَغفِرهُ إنَّهُ کانَ تَوّابا» فلذا فرمودند «الیوم یوم المرحمة» اتفاقاً امروز روزی است که باید برگردیم و ببخشیم. هرچه در گذشته بوده است را باید ببخشیم! چه کسانی را ببخشد؟ هند جگرخوار را! ابوسفیان را! معاویه را! کسانی که مشخص است که بعدش هم همینجوری خواهند بود!! «فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّک وَاستَغفِرهُ إنَّهُ کانَ تَوّابا». پس سوره نصر اشاره دارد به پیروزی‌هایی که ما به دست می‌آوریم و متاسفانه این پیروزی‌ها را با 1. هوای نفس و پای خودمان نوشتن هدر می‌دهیم 2. با ملامت مخالفان هدر می‌دهیم 3. با انتقام هدر می‌دهیم و … یعنی پیروزی را کلاً مصادره به مطلوب خودمان می‌کنیم. درصورتی که قبلش داستان داشتیم.

» بدون شک قدرت بدون نظارت و شفافیت فساد می‌آورد

یکی از دوستان در زمان کنکور با هم رفتیم روزنامه بگیریم که ببینیم نتیجه کنکور چه بوده همینطور داشت ذکر می‌گفت، روزنامه را که گرفتیم به محض اینکه اسمش را دید ذکر را رها کرد. اصلاً مدل انسان این هست. و این مدل مدلی نیست که من و شمایی که معصوم نیستیم بتوانیم آن را کنترل کنیم. باید حواسمان جمع باشد، روی تقوا و من هوای نفس ندارم و این چرت و پرت‌ها حساب باز نکنیم، اصلاً از این حرف‌ها نیست. به محض اینکه پیروزی آمد، برادرها و خواهرها هر پیروزی یک امتحان است. که ببیند آیا تو اهل «لَیَطغی» هستی یا اهل «شکرتم» هستی و قرار است که شکر کنی؟ در هر پیروزی! هر نعمتی یک امتحان است. اصلاً به هر نعمت یک نقمت سنجاق شده.

اگر آن نعمت را با شکر و قدردانی و از خدا دانستن رد کردی؛ که مثال‌هایش هم زیاد است مثلاً امام فرمودند که خرمشهر را خدا آزاد کرد. زمان جنگ تابلو بزرگ می‌نوشتند «امام خمینی: خرمشهر را خدا آزاد کرد» بعد زیرش بزرگتر می‌نوشتند لشکر فلان!! فیلم که نمی‌شود بازی کرد! یا مثلاً یادم است که در فرماندهی زمان جنگ تابلو می‌زدند و ریز می‌نوشتند «یا حسین» بعد بزرگ می‌نوشتند «فرماندهی» و مجدد ریز زیرش می‌نوشتند «از آن توست». خدا حفظ کند آقا اسماعیل قانع را یک بار آمد و گفت آقا این که غلط است. شما «حسین» را بزرگ بنویس و «فرماندهی» را ریز بنویس. قانون این است. سر خودمان را کلاه نگذاریم. ما آدم‌های غیرمعصوم جنبه قدرت نداریم.

خاطره‌ای بود که زمانی برای آقای رحیم‌پور هم گفتم. دهه هفتاد آقای رحیم‌پور ازغدی یک سخنرانی کردند، آن زمان ما دانشجو بودیم، اوایل دهه هفتاد. گفتند ما در غرب در یک سمیناری شرکت کرده بودیم، کسی که قرار بود برای ما سخنرانی کند اول اینجوری شروع کرد: به نام خدا همان‌طور که می‌دانید قدرت فساد می‌آورد» می‌گفتند من بلند شدم و گفتم: ببخشید ما این را نمی‌دانیم! یعنی چه که نمی‌دانید؟ خب تو بگی، تو که خدا نیستی، قدرت فساد نمی‌آورد، هوای نفس فساد می‌آورد! قدرت بعلاوه هوای نفس فساد می‌آورد!

شما می‌گویید الزاماً قدرت [فساد می‌آورد]. درصورتی که در طول تاریخ همیشه قدرت فساد می‌آورد! وقتی که یک قانونی اکثریت پیدا می‌کند به قول طلبه‌ها تخصیص اکثر که نمی‌توانیم بکنیم که بگوییم نه قانون این است که قدرت فساد نمی‌آورد و هوای نفس فساد می‌آورد، بعد ببینیم که نه قدرت همیشه فساد می‌آورد حالا چهار نفر هم هوای نفس نداشتند و فساد هم نداشتند؛ این استثناء است و قانون همان است. قانون این است که قدرت فساد می‌آورد. قرآن هم همین را دارد می‌گوید «إنَّ الإنسانَ لَیَطغی أن رَآهُ الستغنی» قدرت بدون نظارت و قدرت بدون کنترل نفس و بدون شفافیت قطعاً فساد می‌آورد، شکی در آن نیست! سه تا استثناء بیاورید که آقای قاضی این بوده و فلان بوده که من قانع نمی‌شوم. در طول این هشت هزار سال قدرت قطعاً فساد آورده است چرا؟ چون قرآن می‌گوید شما آدم‌ها جنبه ندارید که قدرت داشته باشید.

شما الآن بروید در یک دبستان پسرانه که همگی هم معصوم هستند، کسی که هیکلش از بقیه درشت‌تر هست رسماً به مابقی دارد زور می‌گوید. او که دیگر معصوم است که!! ذات انسان این است که قدرت فساد می‌آورد و ما باید حواسمان به آن دوتا آیه تهدید باشد که مرام داشته باشیم و این سوره نصر که «إذا جاءَ نصرُ الله وَ الفَتح» هر مدل نعمت یا قدرت یا هرچیز که داریم «فَسَبِّح بِحَمدِ رَبِّک» از خودت ندان « وَاستَغفِرهُ» توبه کن از اینکه از خودت دانستی، نمی‌گم ندان، تو میدانی! [تو پیروزی را] از خودت می‌دانی، پس توبه کن «إنَّهُ کانَ تَوّابا» برگرد سمت خدا که خدا توبه‌ات را می‌پذیرد.

صوت سخنرانی شرح سوره نصر را بشنوید.