سخنرانی | انتخابات و ضرورت نگاهی به فرهنگ

یَا كَفِیل

📝 خلاصه سخنرانی انتخابات و ضرورت نگاه به فرهنگ

📆 شب اول دهه محرم، ۱۴۰۳/۰۴/۱۶

💶 مشکل اصلی مردم معیشت است. معیشت ۲ جنبه دارد:
💸 ۱- سود عده‌ای براساس سیستم لیبرال است. سیستم اقتصادی لیبرال یا نئولیبرال، بر مبنای اختلاف طبقاتی چیده شده است؛ یعنی عده‌ای روز به روز ثروتمندتر و عده‌ای فقیرتر می‌شوند. مشکل معیشت این‌گونه نیست که بگوییم عموم ایران به کسی رأی می‌دهند که مشکل معیشتشان را حل کند. رأی مردم به معیشت در وهله اول، خیلی رأی بالایی نیست چون برخی نانشان در این است که رئیس‌جمهور کاری برای معیشت قشر میانی جامعه انجام ندهد. به‌عنوان مثال، دلار که بالا برود، صادرکننده‌ها سود می‌کنند چون به دلار می‌فروشند و به تومان حقوق می‌دهند. ملک که بالا برود، مالکین سود می‌کنند. لذا درصدی از رأی دادن‌ها برای بهبود معیشت قشر میانی نیست.

۲- مشکل معیشت قشر میانی که با گروه اول در تقابل است.

🔰 رأی براساس حزب و سیاست نیز درصدی است و درصدی روی رأی تاثیرگذار است اما درصد آن بالا نیست.

🔆 به‌نظرم در این انتخابات، مردم بیشتر از اینکه به سیاست و اقتصاد نگاه کنند، به فرهنگ نگاه کردند؛ یعنی مردم فردی را انتخاب کردند که او را از نظر فرهنگی می‌پذیرفتند.

💠 فرهنگ ۲ قسمت دارد:
۱. فرهنگ؛
۲. خرده فرهنگ.

✅ کسی که می‌خواهد بر جامعه حاکم باشد، باید بر خرده فرهنگ‌ها حاکم باشد؛ قومیت و … جزء موارد آن است. مردم نسبت به سیاست آن‌قدر تعصب ندارند که نسبت به خرده فرهنگشان تعصب دارند. اگر روی خرده فرهنگ‌ها کار کنید، باعث تشکیل یک اکثریت می‌شود.

❗️ مردم با دو سه تا باگ در رفتار ما، راحت به کسی رأی می‌دهند که مانند ما نباشد. مردم دنبال بهانه می‌گردند، ما هم دستشان بهانه می‌دهیم.

❌ در مباحث فرهنگی تصمیم‌گیران مسائل فرهنگی با بدنه فرهنگی‌ها مشورت نمی‌کنند. شب می‌خوابی صبح بیدار می‌شوی می‌بینی یک طرح دارد اجرا می‌شود. نه حوزه خبر دارد، نه ارشاد، نه سازمان تبلیغات، نه مرکز پژوهش‌های مجلس. هیچ‌کس خبر ندارد!

❓ به آن‌ها می‌گوییم نتیجه این کار چیست؟ می‌گویند جمعش می‌کنیم.
شما از خیابان جمعش کردی، فرد نافرمانی مدنی ایجاد می‌کند. بعداً در صندوق رأی جوابت را با لجبازی می‌دهد. حتی اگر عقلانی دنبال کسی باشی با تو مخالفت می‌کند. این‌جا زورش نمی‌رسد ولی دم صندوق زورش می‌رسد. فقط به این توجه می‌کنند که چگونه مخالفتشان را در صندوق بیندازند.

🛳 جامعه‌ای که از روی مخالفت رأی می‌دهد، کشتی خودش را سوراخ می‌کند و تو داری او را به این مدل فکر کردن سوق می‌دهی. الان اصل کار فرهنگ است.

😔 ما چندهزار ساعت کار می‌کنیم، در منطقه محروم، جهادی و … ؛ اما یک عکس‌العمل نامناسب ملی، یک جمله، همه را به هم می‌ریزد. کمی با شورای عالی انقلاب فرهنگی و بدنه حوزه مشورت می‌کند.

💡 راه‌حل چیست؟
در مملکت اراده‌ای باشد که نهادهای تصمیم‌گیر برای فرهنگ مملکت با نهادهای علمی فرهنگی لینک باشند و مصوبات آن‌ها را اجرا کنند، نه مصوبات خودشان را.

🔎 ما رئیس‌جمهوری می‌خواهیم که برای فرهنگ یک نهاد پیدا کند، تحقیق و پژوهش کند و بعد نظرات آن را اجرا کند؛ نه اینکه خودش نظر بدهد. کسی که علمش را ندارد چرا نظر فرهنگی می‌دهد؟! به نهادهای علمی‌فرهنگی وصل شوند. ما یک مهندسی فرهنگی می‌خواهیم که یک سیستم به مجریان مشورت بدهد که چگونه کار کنند. سیستم داریم ولی ارتباط و مشورت نمی‌گیرند.

❇️ جامعه ما یک جامعه با ظرف‌های مختلف است که همه به همدیگر متصل‌اند. اقتصاد، فرهنگ، معیشت و سیاست مثل مایع است که در ظرف‌های مختلف قرار دارد. همه به هم متصل‌اند. نمی‌توانی یک سیستم اقتصادی و یک سیستم سیاسی داشته باشی که به هم ربط نداشته باشد و یک سیستم فرهنگی داشته باشی به این دو ربط نداشته باشد. همه آبشخور هم هستند.

❌ آقایان و خانم‌های سیاسی محبت بفرمایید نظرات اعتقادی و فرهنگی ندهید. به مجموعه‌های فرهنگی مراجعه کنید، خروجی آن‌ها را بگیرید و اجرا کنید. وگرنه این کارهای ما همه با یک جمله و یک طرح به باد می‌رود.

⛔️ ما در محروم‌ترین منطقه‌ها کار جهادی می‌کنیم؛ ولی ابداً این‌طوری نیست که آن‌ها به این توجه کنند که از نظر عقیدتی به او چه می‌گوییم، خودش عقیده‌اش را انتخاب می‌کند. نگاه می‌کند ببیند در در سطح ملی نسبت‌به زن، دختر و پسرش نظرات فرهنگی آقایان چیست.

✴️ هنوز هم اعتقاد بنده این است که برای معیشت اتفاق خاص و عجیب‌غریبی نخواهد افتاد. سیستم لیبرالی و نئولیبرالی آدم‌ها را مصرف‌گرا و طماع بار می‌آورد؛ لذا مردم همیشه ناراضی هستند. این‌ها هم فرهنگ است.