خلاصه سخنرانی | جلسه توجيهی کاروان مشهد 90

یا لطیف
متن سخنرانی حجةالاسلام انجوی نژاد
جلسه توجیهی خواهران – 27 / 12 / 89

در حرم آقا علی بن موسی (ع) دو زیارت رو بسیار توصیه کرده اند : زیارت امین الله و زیارت جامعه ی کبیره. این توصیه دو علت دارد : یک اینکه زیارت از زبان معصوم باشد و دوم معنی و محتوای زیارت. این دو زیارت حاوی معنا و مفاهیم بسیار مهمی است که در زیارت بسیار تاثیرگذار است.
توصیه کرده اند که اگر سطح عرفانی بالایی دارید و فرصت هم هست، روی زیارت جامعه کبیره تمرکز کنید. و دوم هم زیارت کم حجم اما بسیار پرمعنای امین الله.
کلام معصوم مثل کلام خداست؛ هر بار می شود به برداشت های جدیدی از آن رسید. وقتی به برداشت های قدیمی عمل کردی، برداشت های جدید می آید. یکی دو نکته برداشت از زیارت امین الله رو که با حال و هوای اغلب مردم تطبیق داره، عرض می کنیم:
السلام علیک یا امین الله فی ارضه ::: اولین بحث، بحث امین بودن است. وقتی به امام می گوییم امین، ارتباط ما با امام در حد امانتداری ترقی پیدا می کند. به میزان امین بودن خودت، به امین بودن امام اتصال پیدا می کنی.
امین یعنی اینکه اگر مطلبی در نزد او به امانت بگذاری، خیالت راحت است که خیانت نمی کند. امام حتی اگر به ضرر خودش تمام شود، از اطلاعات ما برای خودش استفاده نمی کند! از امام صادق(ع) روایت داریم که بترسید از کسی که مردم در کنارش احساس امنیت نمی کنند.
لذا امام زمان که ظهور کند آب در دل کسی تکان نمی خورد!
امین بودن امام به قدری بالاست که انسان در کنارش احساس دلهره نمی کند. چنان با شوق می روی به سمت امام که انگار 200 سال منتظر امام بوده ای.
امام می بیند و می داند اما طوری برخورد می کند که انگار از همه چیز بی خبر است. این معنی امین است.
و حجته علی عباده ::: حجت بر می گردد به اعتماد. تو اطمینان داری که امام معصوم اشتباه نمی کند. در آموزه ها یاد گرفته ای که امام هوای نفس ندارد ، که امام دستش بسته نیست ؛ چون نماینده ی تام الاختیار خداست.
حجت یعنی اینکه اعتقاد داشته باشی امام این ها را دارد و در حق تو کوتاهی نمی کند.
امام کل زندگی تو را می بیند؛ نگاهش حجت است، قولش حجت است. جای گله و شکایت نیست.
حجت دانستن امام میزان اعتماد تو را به امام مشخص می کند.
در مناجات امام حسن مجتبی (ع) آمده : بر کسی که کریم است قبیح هست که وقتی سائلی می آید، از او بپرسد چه آوردی. وظیفه ی کریم، بخشیدن است.
همانطور که بر سائل قبیح است که چیزی را به نزد کریم ببرد. امام می فرماید دست خالی رفتن من به پیشگاه دوست، از خصوصیات ارتباط من با دوست هست.
دست خالی به نزد امام برو.
اصل زیارت این است که به اینجا برسی ؛ اول اعتماد و دوم اینکه هرچه از امام رسید بپذیری.