متن سخنرانی | انفاق

یا لطیف
سخنرانی حجةالاسلام سید محمد انجوی نژاد
موضوع : انفاق
زمان : ميلاد پيامبر اكرم (ص) – سال 1383

در ديدگاه انساني و شيعي ما ، كلمه اي داريم تحت عنوان انفاق كه امشب در موردش صحبت مي كنيم . مي خواهيم اين مسئله رو از ديدگاه الهي و انساني بررسي كنيم . مسئله اي كه همه ما بلديم ، انفاق .

يعني اينكه تعدادي از اموال خود را به كسي كه نيازمند است بدهيم . اسمش را صدقه ، انفاق ، كار خير مي گذاريم . ممكن است اسمش رو خيلي چيزهاي ديگه هم بگذاريم كه ما روي اسم اون دعوايي نداريم . بحث ما ، مفهوم كلمه انفاق است كه امشب با يك ديدگاه جديد به آن نگاه مي كنيم .

قبل از هر چيز من اين پتانسيل و در حقيقت اين نيروي بالقوه رو در همه انسانهاي تاريخ مي بينيم مگر يك گروه خيلي محدودي كه اگر با برخي از دردها آشنا بشن سراغ درمان مي رن . يعني اگه ما بتونيم دردهاي جامعه رو نشون بديم ، كساني كه تا به حال نسبت به اين دردها بي تفاوت بودن ، برانگيخته مي شن و انگيزه پيدا مي كنن و مي يان براي درمان كردن درد .

يكي از اشكالات فعلي جامعه ما اينه كه دردها رو به بهانه اينكه ما نمي خوايم روحيه مردم كسل بشه عريان نمي كنيم . غافل از اينكه دردها خود به خود روي زيربناي جامعه كار مي كنه و خود به خود روحيه مردم و جامعه رو كسل خواهد كرد . مي گن هي نگيم فقر ، هي نگيم ناراحتي ، هي نگيم مشكلات ، هي نگيم بي عدالتي ، تبعيض ، رشوه خواري ، نگيم چون كه با گفتن اينها روحيه مردم جامعه افسرده مي شه . نا اميد مي شن . دردها رو دوي هم بپوشونيم . غافل از اينكه اين دردهايي كه مي پوشانيم ، آخرش سرطان مي شه و جامعه ما رو زمين مي زنه . عريان كردن دردها يكي از وظائف جامعه ماست . بايد دردها رو عريان كرد . البته يه شرايطي داره ، به طوري كه هدف از عريان كردن درد ، برطرف شدن درد باشد . من توي پرانتز خدمتتون بگم خيلي از چيزهايي كه تحت عنوان فيلم و cd و سينما و سريال يا اطلاعيه يا مجله ، داستان و منبر و . . . بيان مي كنيم و دردها رو نشون مي ديم نبايد يك گروهي سريع بگن : “‌ توهين شد ” . به چه چيزي توهين شد ؟! درسته اينها درده ، ولي بايد اين جنبه رو هم در نظر بگيريم كه شايد انگيزه عريان كردن دردها ، اين باشه كه اين درد برطرف بشه . آخه دردي كه ساليان سال در جوامع مختلف حاكم بوده ، دردي مثل فقر ، اين درد تا كي بايد پوشيده بمونه ؟ تا كي ؟! جامعه جوان ما اگر با دردهاي خودش و دردهاي جامعه آشنا بشه مهمترين كمك رو در برطرف كردن اين دردها به ما خواهد كرد . در صورتي كه بتونيم به او نشون بديم . اما اگه دائماً بخوايم سرش رو مثل كبك زير برف نگه داريم . مثل داروغه شهر دائماً توي كوچه ها فرياد بزنيم “ همه چيز امن و امان است ” كار به جايي مي رسه كه اگه يه كسي مثل من بياد دو تا درد رو عريان كنه ،همه مي گن مگه مي شه ؟! دو سال پيش شب نوزدهم ماه رمضان من اينجا دردي دو بيان كردم نه تحت عنوان منبر ، 30 ، 40 ثانيه توي يكي از قسمتهاي منبر شاهد آوردم ، گفتم خانواده اي در شهر شيراز هستن كاري نداريم كه چه مشكلات اقتصادي دارن ، چند تا دختر هستن كه جهيزيه مي خوان ، پسره مشكلات داره ، مادره دست تنهاست ، به اينها كاري نداريم . به من گفتن كه اگه شما روزي 10 تا نون به ما بديد ما ديگه هيچ چيزي از خدا نمي خوايم . به برخي از مردم كه مي گيم ، مي گن مگه مي شه كسي توي جامعه ما نتونه روزي 10 تا نون داشته باشه ؟! من همين يه درد رو عريان كردم ديگه در ادامه اش هم نگفتم حالا برادرها و خواهرها بيان به اين خانواده كمك كنن ، هيچي نگفتم . باور كنيد از 19 ماه رمضان كه من اين رو گفتم تا 28 ماه رمضان شما حدود 4 ميليون پول داريد . با اين پول خونه رهن كردن ، مشكلاتشون حل شد ، جهيزيه براي دخترشون گرفتن ، نون هم دارن الحمدالله .

اگه مردم ما به دردها توجه نمي كنن براي اينه كه ما دردها رو پوشونديم . در مدت 8 روز بدون اعلام شماره حساب اونهايي كه به اين دسترسي داشتن پول گذاشتن توي پاكت به من دادن حدود 4 ميليون براي اين خانواده پول جمع شد . ببينيد مردم جامعه ما اگه درد رو ببينن درمان مي كنن ! نبايد منتظر باشيم كه حتماً دولت اين كار رو بكنه . پس اگه احياناً ما امشب داريم بحث انفاق رو يه مقداري بيشتر باز كنيم ، به اين دليل هست .

اما اول از ديدگاه اسلامي و شيعي من چند تا روايت براتون بخونم . ولي قسمت عمده بحث من ديدگاه انساني است نه ديدگاه اسلامي و شيعي . براي اينكه شايد در ديدگاه اسلامي و شيعي خيلي از مسائل رو براي همه سليقه ها نشه بيان كرد .

در آيه شريفه قرآن مي فرمايد : “ و في اموالكم حق للسائل و المحروم ” و در اموال شما براي سائل و محروم حقي است

خيلي از ما فكر مي كنيم اگه پولي مال ماست ، اجازه خرج كردنش كاملاً در اختيار خودمونه . در جلسات قبل اشاره كردم گفتم كه اينطوري نيست . در مملكتي كه شما زندگي مي كنيد ، روي آسفالتي راه مي ريد كه از بيت المال خرج شده ، اين نوني كه مي خوريد براش سوبسيد داده شده ، در مدرسه و دانشگاهي تحصيل مي كنيد كه اين مدرسه يا دانشگاه از
بيت المال ساخته شده ، يعني از همه جا براي تو پول گرفتن . خيلي از كارهايي كه شما در جامعه اسلامي انجام مي ديد ، براش سوبسيد دادن كه اين يارانه در حقيقت از اموال كل اين 70 ميليون ايراني كسر شده . پس نمي توني بگي اين حقوقي كه من دارم ، خونه اي كه من دارم ، مال خودمه و لذا قرآن فرموده “ و في اموالكم ” در اموالي كه مي گي مال خودمه “ حق لسائل و المحروم ”‌ يه حقي هم مال اونهاست .

روايت بعدي رو دقت كنيد . چقدر شفاف مطلب رو بيان مي كنه .
امام صادق (ع) مي فرمايند : ملعون است ، ملعون است كسي كه از نعمتهايي كه خداوند به او بخشيده به ساير مردم ندهد . دوبار فرمودند : “ ملعون است ” اون وقت ما با چه جرأتي مي گيم پول توي جيبم مال خودمه ؟! با چه جرأتي ؟!! اينجوري فرض كنيد : بنده 4000 تومن توي جيبم هست كسي مياد مي گه به من كمك كنيد . من دوتا از اين برگهاي سبز را بهش مي دم . مي گم چرا ناراحتي ، چرا دلخوري ؟ مي گه شما خيلي لطف كرديد . چه لطفي ؟ ابنها يه مشت برگ سبزه . مال من نيست خدا گذاشته توي جيب من براي تو . “ حق لسائل و المحروم ” من اگه اين رو به تو ندم ملعون هستم . امام صادق (ع) دوبار فرمودند ملعون است . خوب دقت كنيد براي خيلي از گناهان كبيره ، ائمه ما كلمه ملعون را بكار نمي برن ! اما براي كسي كه مي گه پول مال خودمه و سائل و محروم رو از دايره زندگي خودش خارج مي كنه اين عبارت رو به كار مي برن ، نه اوني كه مي ره 10 تومن مي اندازه توي صندوق كميته امداد . اوني كه فكر مي كنه در زندگيش تمام اموالش مال خودشه و حقي براي سائل و محروم قائل نيست ، دوبار مي فرمايند : ملعون است .

روايت بعدي : امام علي (ع) مي فرمايند : شما به انفاق كردن انچه بدست آورده ايد محتاج تريد تا به دست آوردن آنچه به دنبال آن مي گرديد .

شما اگه 1000 تومن پول داشته باشي به انفاق اين 1000 تومن محتاج تر هستيد تا اينكه 1000 تومن رو بكنيد 2000 تومن . حالا يه تومن كمك كرده چقدر از خدا طلبكار مي شه ؟ در جاي ديگر مي فرمايند : آنچه در دنيا برايت مي ماند آن است كه انفاق مي كني و براي آخرتت مي فرستي و آنچه را كه مي ماند و نمي فرستي الان براي بقيه است .

در روايتي ديگر مي فرمايند : آن چيز كه دوست توست چيزي است كه فرستاده اي و آنچه كه مي ماند ، براي دشمنت
مي ماند . سعي كنيد انفاق در زمان حيات شما باشد . خيلي از مردم ،‌ براي بعد از رحلتشون خيلي از چيزها رو در وصيت نامشون انفاق مي كنن ، خيلي هم خوبه اما به اين روايت خوب دقت كنيد . به پيامبر اكرم (ص) عرض كردند كه فلاني كه از ثروتمندان مدينه است از دنيا رفته ، چندين انبار خرما هم ازش مونده ، وصيت كرده شما همه اش رو با نظارت خودتون بين مستمندان تقسيم كنيد ، پيامبر (ص) فرمودند چشم . و تمام اموال رو با عدالت بين مستمندان مدينه و حتي شهرهايي كه نماينده فرستاده بودن ، تقسيم كردن . خيلي زياد بود ، در روايت نوشته يك صبح تا شب مشغول بودند . همه كارها كه تمام شد ، پيامبر (ص) رفتند دوري در انبارها بزنن كه اگر احياناً چيزي باقي مونده ، هدر نره ولو يك دانه خرما باشه . همين طور كه مي گشتن توي يك گوشه انبار در يه جاي خاك آلود يه دونه خرمايي كه نيم خورده پرندگان بود پيدا كردند . پيامبر (ص) خرما را برداشتند ، خاك خرما را تكوندند ، بعد رو كردند به اصحاب و فرمودند : اگر در زمان حياتش ، خودش همين دانه خرماي نيم خورده را انفاق مي كرد اثرش براي دنيا و آخرتش بيش از همه اينهايي بود كه الان انفاق كرد ، همين ! پيامبر (ص) كه غلو نمي كنن . پس اول در حيات باشه . دوم در سكوت باشه . داد نزنه به همه بگه . هرچند كه بعضي وقتها تظاهر خيلي خوبه . مثلاً توي جمعي نشستي مي گي آقايون كمك كنن ،‌ خواهرها كمك كنن ، يكي بلند مي شه يه چك مي كشه مثلاً 10 ميليون براي اينكه بقيه راه بيفتن ، اين خيلي خوبه ، يا اون رسمهايي كه تو زورخونه هاي قديمي بود . الان هم بعضي جاها هست كه گلريزان دارن و پهلوونها مي يان وسط هر كدوم يه چيزي پرت مي كنن ، بقيه مي بينن و رقابت ايجاد مي شه . اگه هدف كمك باشه خيلي خوبه ، نه اينكه با انفاق خودمون رو نشون بديم ، اين مشكل داره . بايد در سكوت باشه . لذا مي گن اگه يك درهم رو طوري بدي با دست راستت كه دست چپت نفهمه ، اندازه ميليون ها درهم كه بقيه بفهمن ارزش داره . البته اين استعاره است نه اينكه اگه خواستي با دست راست بدي ، دست چپت رو بگيري پشت سرت !

روايت بعدي : امام صادق (ع) فرمودند : ضمانت بهشت مي خواهيد ؟ انفاق با يك شرط ضمانت بهشت است . امام صادق (ع) دارن ضمانت مي دن چيز كمي نيست ! شرطش چيه ؟ آنكه در تنگدستي انفاق كند من بهشت را برايش ضمانت مي كنم . كسي كه امشب 200 تومن داره اختيار داره كه اين 200 تومن رو خودش بخوره قوت بگيره ، يا دوتا 100 تومنش كنه يكيش رو انفاق كنه . امام صادق (ع) فرمودند بهشت رو براي اين شخص ضمانت مي كنم .

سوم انفاق بايد با روي خوش باشه . انفاقي كه با ترشرويي و منت باشه ، مثل اين گداهايي است كه مي يان سراغ ما 10 تومن بهش مي دي تا از دستش راحت بشي ، اين انفاق نيست . اين داري از دستش راحت مي شي . ديديد اين گداها كه مي يان شيشه ماشين رو پاك مي كنن ، مي بيني معتاده ، داغون هم هست ، اصلاً اتفاق نداره ولي گير مي ده . 10 تومن بهش مي دي كه راحت بشي . مي گويد با بقيه مردم اينطوري برخورد نكن .

خيلي از ما متوليان جاهايي هستيم ، بچه هاي خيريه خوب گوش بدن ، بچه هاي خيريه سرشون رو بالا بگيرن افتخار كنن توفيق پيدا كردن شغل مادرشون حضرت زهرا (س) رو دارن . خوب دقت كنيد : بچه هاي خيريه و شمايي كه دست توي جيبت مي كني و پول مي دي بايد سرتون رو بالا بگيريد و خدا را شكر كنيد بابت اينكه مستمنداني در جامعه وجود دارن و باعث شدن اينها در جايي به نام خيريه كار كنن . شغلشون مانند حضرت زهرا (س) است . لذا بايد زماني كه به مستمندان كمك مي كنن پاي اينها را ببوسن . اگه اينها نبودن ، نمي تونستن كار خيري انجام بدن . واسطه كار خير اينها ، مستمندان هستند . نبايد اينطوري ترش رو باشيم . ما داريم وظيفمون رو انجام مي ديم ، بابت اين وظيفه هم كلي داره گيرمون مياد ! چرا بايد ترش رو باشيم ؟! يه وقت هست بنده بالاي منبر مي نشينم و براي شما خيلي افاده مي يام كه من دارم براي شما سخنراني مي كنم ، عالٍم به اين متقي گيرتون اومده ، يه وقت هم با خودم فكر مي كنم اگه شما نبوديد من بايد براي چه كسي سخنراني مي كردم ؟ مگه من بالاي منبر واسطه خير براي خودم نيستم ؟! خُب اگه شما نبوديد من چطوري واسطه خير مي شدم ؟ اگه تو مشكلي نداشته باشي كه من حلش كنم چه جوري ثواب و خير به من برسه ؟ اگه از ديدگاه خودخواهي هم نگاه كنين فرمودند اصلاً‌ جاي ترشرويي نيست . بايد با روي خيلي گشاده و با دل كاملاً بشاش انفاق كنيد .

خُب اين ديدگاه الهي و شيعي كه چند تا روايت خوندم تا اهميت بحث رو بگيريد . اصل بحث ديدگاه انسانيه .

اما ديدگاه انساني :

آقا ! من و تو الان هيچ ديني نداريم ، نه مسلمونيم ، نه شيعه ، نه مسيحي ، نه يهودي . الان مي خوايم مثل دوتا آدم ، مثل دوتا انسان با هم صحبت كنيم .

ديدگاه انساني چيه ؟ اولين مطلب در ديدگاه انساني : ببينيد ما بر طبق اون شعري كه همه بلديم
“ بني آدم اعضاي يكديگرند ” ما فطرتاً به همديگه وصل هستيم . “ كه در آفرينش ز يك گوهرند ” ما گوهر وجودمان فطرتاً يكي است . يه كم جلوتر مي ريم “ چو عضوي به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار ” اگر احيانا عضوي از روزگار بدرد آمد و براي ما قرار موند ، بايد روي كلمه بني آدم بيشتر فكر كنيم . مي شه ؟! لذتي كه در كمك كردن به همنوع است و خيلي از مسائل و آنقدري كه در فكر ما نهاده شده است كه اگر فكر كنيم خيلي از مسائل برايمان جا مي افتد . چه بسا كساني كه سفره هاي آنچناني ، تجملات آنچناني و زندگي هاي آنچناني علاقه داشتند ، وابستگي و دلبستگي داشتند ، نمي تونستند دل بكنند اما با دردها كه آشنا مي شن از من و شما جلو مي زنن ، همه چيز را ول
مي كنن . بچه هاي كرمان تعريف مي كردن كه در فرودگاه بم ، يه يتيمي از تركيه اومده بودن كه مي خواستن كمك كنن ، تيم زنده ياب بودن . مي گفتن 3 ، 4 تا خانم توي اين تيم بودن يه گوشه نشسته بودن گريه مي كردن ، وقتي رفتيم بالا سر اينها گفتيم چرا گريه مي كنيد ؟ چرا كار نمي كنيد ؟ گفتن ما فكر نمي كرديم فلان ابزار كار لازم باشه ،‌ با خودمون نياورديم ، حالا اومديم اينجا مي بينيم انسانهايي به اين ابزار ما نياز دارن . از اين كه اين ابزار رو نياورديم داريم ديوونه مي شيم ، اين انسانيت است .

انسانيت يعني اينكه در جهان ما اينطوري است وقتي تصاويري از شكنجه مسلمانان عراقي توسط نظاميان آمريكايي پخش مي شه همه اديان اعتراض مي كنن ، كاري ندارن كه اون عراقي جرم داشته يا نداشته . اين درد است .

انسانيت يعني اينكه اگه يك نفر در آفريقا شكم گرسنه داشته باشه ، در آمريكا ، اقيانوسه ، اروپا و آسيا اونهايي كه انسان باشن درد وجودشان رو مي گيره . انسانيت يعني از حيوانيت دور شدن و اگه به غذايي رسيد هواي بغل دستيش رو هم داشته باشه ، فرق حيوانات با ما انسانها اينه ، البته برخي از حيوانات .

تازه همين هم ظاهر كاره شايد باطن كار اينطوري نباشه . مي گن گرگها درنده هستن يا فلان و فلان مي كنن ، اين هم هنوز معلوم نيست . ولي حيوانات ، مثلاً مي گم فرض كنيد بدترين نوع اينها ، كساني هستنن كه وقتي چشمشان به غذا
مي افته ديگه هيچ چيزي رو نمي بينن مگر غذا رو . اما انسانها وقتي چشمشون به نعمت هاي الهي مي افته خيلي چيزها رو مي بينن . تلويزيون يه فيلم سينمايي نقد مي كرد . آخر اين فيلم سينمايي به اينجا رسيد كه يه كسي براي يه كيف پولي كه يك يا دو ميليون دلار پول داخلش بود ، دعوا مي كرد . بكش ، بكش تا آخرش اين بنده خدا با بدبختي اين كيف رو گرفت . وقتي كه تير خورد كيف رو با خودش مي كشيد و مي برد تا وقتي كه مرد . داشتم فكر مي كردم ما دو نوع انسان داريم . نوع اول اينكه كيف رو براي اين مي خواد كه اين دو ميليون دلار براي تمنيات دلش خرج كنه ، 4 روز بهتر
بخوره ، بهتر بخوابه ، بيشتر شهوتراني كنه ، بيشتر لذت ببره . از اين كه بيشتر نداريم . گزينه هاي لذت بردن در دنيا ،
4 ، 5 تا بيشتر نيست . اما گفتم اگه يه كسي به بقيه انسانها هم فكر كنه ، چقدر مرگش زيبا مي شه ! كيف رو بگيره براي اينكه بره و به درد مردم برسه . چقدر فرق مي كنه ! اين دومي انسانه ولي اولي حيوانه . در تلويزيون با مردم مصاحبه مي كردن كه شما اگه يه بنز گيرتون بياد بفرمائيد چكارش مي كنيد ؟ اولي گفت مي فروشم يه خونه مي خرم . دومي گفت اول بدهكاريهام رو مي دم ، بقيه اش رو هم خونه مي خرم . سومي و چهارمي و . . . يكي هم گفت ( حالا راست و دروغش ما كار نداريم ) مي خوام بگيرم براي خيريه . ببينيد اين فرق انسان و حيوان است . انسان با عينكي نگاه مي كنه كه در اين عينك هر نعمتي به او رسيد اول بقيه رو در نظر مي گيره بعد مياد سراغ خودش .

معناي انفاق در قاموس اسلامي اين است : اول بقيه رو ديدن . حالا ديگه كاري نداريم كه پول مال ما هست يا نه . اول بقيه رو مي بينه ، اگه تهش چيزي موند براي خودم . اين خير فاطمي است . اول بقيه . كسي كه پيرو مكتب حضرت
زهرا (س) است ، كسي كه براي امام حسين (ع) سينه مي زنه ، كسي كه مثل مادرش چادر سر مي كنه ، وقتي كه مي ره براي خودش خريد كنه ، فكر مي كنه آيا من اجازه دارم روي تختخوابي بخوابي كه يك ميليون قيمتش است ولو اينكه بخوام 15 سال از اون استفاده كنم كه همچين چيزي هم نيست ؟ اجازه دارم ؟! اصلاً به شيعه بودن كاري ندارم آيا از نظر انساني اجازه دارم همچين كاري كنم ؟ در زماني كه در بزرگترين شهرهاي ما ، پايين ترين رده هاي فقر جهاني به چشم مي خوره من مي تونم اين كار رو بكنم ؟! كسي كه سر سفره غذا مي شينه وقتي با ديدگاه انساني به غذا و نعمتهاي الهي نگاه مي كنه با خودش حساب مي كنه كه اگه من در يه حدي بخورم كه سير بشم و قوت داشته باشه كافيه حرفي نداريم اما مي تونم بقيه اش رو تا خرخره نخورم . چون بقيه اين غذا بچه يتيمي رو خوشحال مي كنه . ديدگاه انساني به من اجازه مي ده خوشحالي اون بچه يتيم رو فداي اين بكنم كه اينقدر بخورم تا شكم درد بگيرم ؟! اصلاً انسانيت من اين اجازه رو به من مي ده ؟! مي خواد خريد كنه ، كفش ، لباس ، كت و شلوار ، مانتو ، چادر ، توي همه اينها اول عينك انسانيت رو مي گذاره بعد به چشماش مي رسونه . توي اين خريد من بقيه چي شدن ؟ كسي اينطوري نيست ؟ دردهاي جامعه ما خيلي زياده ، توي همين كانوني كه تو نشستي شايد از بغل دستي خودت خبر نداشته باشي . دردهاي جامعه ما خيلي زياده و متاسفانه انسانهاي جامعه ما كم شدن ! اگه انسانيت در جامعه ما زياد باشه اصلاً قرار نيست بنده در بحث انفاق روايت از امام صادق (ع) و امام باقر (ع) و حضرت علي (ع)‌ بگم . انسانيت ما اجازه نمي ده در مملكت ما باشه ! آقا لباسهاي تو بسيار خوب ، بشئرش تميز بشه ديگه ! بگذار رنگها و تنوع هايي كه فكر مي كني تو رو زيبا مي كنه از مسير ديگه اي باشه . بگذار از صورتت پيدا باشه ! بگگذار سيرتت نوراني بشه ! اينها نمي تونه جذابت كنه . جوان خيلي به مد و تغييرات علاقه داره من دارم يه كم زور مي گم ، اما اگه بره تو وادي انسانيت جوان يا پير نداره . پيامير اكرم (ص)
مي فرمايند : “ خوشا به حال جامعه اي كه جوانانش اخلاق پيران را دارند . ” انسان در اين مسير از خودبيني و حيوانيت دور مي شه بعد از زندگيش رضايت پيدا مي كنه .

خيلي از دردهايي كه ما الان داريم براي اين هست كه بقيه مردم رو نمي بينيم . خيلي از مشكلات ما براي اينه كه مشكلات بقيه رو نمي بينيم . انفاق باعث مي شه رضايت پيدا كني . باور كنيد آدم بعضي از چيزها رو وقتي مي بينه تا مدتها گرفتاره ، تا مدتها داره مي لرزه . در جامعه اي كه ديگه دزديهاي ميليوني ، تري ميلياردي براي ما خيلي عادي شده اگه يه وقتي اخبار بگه فلاني 8 ميليارد پول خورد ، 20 ميليارد پول خورد ما ديگه ككمون نمي گزه ! در جامعه اي كه يه دونه بالا و پايين كردن قرارداد براي يه نفر ممكنه چند ميليارد سود داشته باشه ، در جامعه اي كه با يك تلفن سودهاي چند ميلياردي مي كنن ! در جامعه اي كه اگه من و شما بخوايم از 5 هزار تومن و 20 هزار تومن حرف بزنيم خنده داره ! در اين جامعه مثلاً وقتي اعلام مي شه به مردم كمك كنيد ، يه دختر 10 ، 12 ساله يه چادر نو توي پلاستيك مي پيچه به من مي ده ، بعد مي گه : ما دو سال پول جمع كرديم براي من چادر خريديم ، اون روز صحبت كرديد به نظرم رسيد همون چادر قلبي رو مي تونم تحمل كنم اين دو بديد به يكي ديگه .

اگه اثر انسانيت حاكم باشه اينطوريه ! وقتي مي بينيم كه همه چشمها بسته است ، دائماً مصرف گرايي و تجمل گرايي ترويج مي شه ، در اين جامعه اگه شماها انسانيتتون رو فراموش كنيد ، در اين بازار تجملات گير مي كنيد . اگه مي خواي يه جنس صد هزار تومني بخري بايد بتوني در شبانه روز اندازه همون صد هزار تومن ازش استفاده كني نه اينكه بخري بذاري يه گوشه ماهي يه بار سالي يه بار از اون استفاده كني . خرجهايي كه مي كنيم بايد كمكمون باشه ، لازم باشه . اگه دو دست كت و شلوار داري ، چهار تا مانتو داري بايد از بايد از آخري يعني خوب ترينش تا يكي مونده به آخري رو بدي به مردم . نه اينكه كهنه هاش رو بدي . براي اينكه 2 تا بيشتر لازم نداري . خُب اين وضعيت ماست ! تا صحبت انفاق مي شه سريع مادره مي ره هر چي لباس رو دستش مونده ، هر چيزي كه اعصابش رو خرد مي كنه ، كفشهاي كهنه و پاره پاره و . . . همه رو جمع مي كنه مي پيچه توي يه بقچه مي گه پسدم ، دخترم داري مي ري كانون اين رو هم ببر . آقا فرمودن انفاق كنيد ! ما هم همه رو مي ريزيم پشت حسينيه !

در خيريه ما الان 4 تا طرح داره اجرا مي شه . طرح نقدي ، طرح اشتراك ، طرح قلك و طرح انفاق . كمك كنيد خيلي از شماها ممكنه نتونيد ماهي يك ميليون بديد اما مي تونيد ماهي 2000 تومن بديد . ما روي همون حساب باز مي كنيم . به يه خانواده مي گيم كه ما مي تونيم آخر برج مثلاً به شما 40000 تومن بديم . خيالتون راحت بشه . مادر غصه نخور ، راحت بخواب . پسرت ، دخترت خيالشون راحت باشه كه فردا گرسنه نيستن . در طرح انفاق يه كارتهايي هست كه مثلاً براي فلان تاريخ 100 گرم برنج يا يه دونه سيب زميني بذار توي جيبت بيار ، دوتا تخم مرغ بيار ، به هيچ جا بر
نمي خوره ، بعد همه اينها روي هم جمع مي شه بسته بندي مي شه مرتب مي شه و شيك مي ره در خونه مستمندان .

راجع به طرح اشتراك . مثلاً تو قوم و خويش داري كه ماهي 4 يا 5 هزار تومن براش پولي نيست يه قبض براش بگير ، آدرسش رو مي گيرن ، سر برج مي رن اون بنده خدا هم مي ده . اگه مطمئن باشه دست مستمندان مي رسه حتماً مي ده . اين پول هم توي مصارفي كه نوشتيم خرج مي شه اعم از كار فرهنگي براي مستمندان كه واجبه تا مسائل ديگه . اين هم معرفي اجمالي واحد خيريه .

اما قسمت بعدي ،‌ انفاق فقط در پول نيست . انفاق در عاطفه هم هست ، در لبخند ، درس ، علم ، عبادت هر چي كه خدا به تو داده ، هر توان قدرتي كه خدا بهت داده ، موظفي اول مردم را ببيني بعد خودت رو . موظفي اول عواطفت رو بين مردم تقسيم كني بعد به خودت برسي ، بعد خودت رو ببيني . موظفي در تقسيم علم ، عبادت ، درس و . . . اول براي مردم ، آخرش اگه موند ، كه موند اگه هم نموند به درك ! اصلاً ثواب نمي خوام . دنيا نمي خوام ، آخرت هم نمي خوام . شما از كانال انفاق مي تونيد فاني شويد . كساني رو داريم در اين بساطها در خيريه كه حقوقي به كسي نمي دن ، زندگيشون رو پاي اين كار گذاشتن . چون درد دارن . امير المؤمنين شاهد است كه در جامعه ما پيرو زياد دارن . 70 ـ 80% مشكلات معيشتي مملكت رو شما مردم داريد حل مي كنيد . اگه تكون بخوريم بقيه اش رو هم مي تونيم حل كنيم .. مشكل اشتغال رو بايد خودمون حل كنيم . دولت كه هيچ ، جهان توي مشكل اشتغال مونده آمريكا كه مهد تمدن و پيشرفته كلي بيكار داره ! وقتي كه انسانيت از جامعه رخت بر بنده ولو آمريكا باشه ، با اين همه امكانات مالي و مادي ، 3 ، 4 تا محله بيكاره داره . در منحتن آمريكا بسياري از محله هاش بيكار هستن و مردمش كنار خيابون مي خوابن . در اين جامعه انسانيت نيست . از كنار همون خيابون طرف با ماشين چند هزار دلاري رد مي شه ، حتي شيشه ماشيتش رو پايين نمي كشه . اصلاً براش مهم نيست . در فرهنگ او توجه به ديگران جا نيفتاده ، آيا بايد در فرهنگ شيعه هم اينطوري باشه ؟!! فقط بيايم گريه كنيم ، سينه بزنيم ، جشن بگيريم بريم دنبال كار و زندگيمون ؟ همين ؟!! پس اين چي بود كه بيت رسول الله سه شبانه روز افطاريشون رو دادن به مستمندان و با آب افطار كردن ؟ نكنه چون اونها ائمه معصومين (ع) هستن ؟ بابا امام حسن (ع) و امام حسين (ع) بچه بودن ! يه مقداري دقت كنيد . برادرم دقت كن خنده هات همش مال خودت نيست يه ماري كن بقيه هم بخندن . خدا شاهده محال من يه جايي بهم خوش بگذره ياد شما و مردم نباشم و اون خوشي زهرمارم نشه . شما من رو مي شناسيد بحث تعريف نيست يه چيز پيش پا افتاده است . چالوس برنامه داشتم ، مي خواستم از تهران بدم چالوس ، شب برنامه داشتم ، بعد از ظهر رسيدم به سد دز ، خسته بودم گفتم به جاي اينكه توي ماشين چاي بخورم كنار آي بشينم چاي بخورم . هيچ وقت از اين كارها نمي كنم ، شهرستاني ها من رو مي شناسن ، من اهل تفريح و باغ و اين چيزها نيستم . البته خيلي بده از من ياد نگيريد وقتي منبر مي رم اين يكي رو نمي تدنم . 20 ثانيه نگذشته بود ، عده اي اون طرف داشتن تفريح مي كردن ، ماشين آخرين سيستم پارك بود ، مي پريدن توي آب ، مي گفتن ، مي خنديدن ، داد مي زدن . 20 دقيقه گريه كردم كه خدايا چرا نعمت هات رو خوب بين مردم تقسيم نمي كني ؟ من مي دونم در فلان روستا چه خبره ! توي عمرشون يه ليوان آب مناسب نخوردن . ائن ئقت به عده با تمام تجملات بيان عربده بكشن ، مست كنن و از نعمت هات استفاده كنن . زهرمارم شد ، گفتم نمي خوام چاي بغل آب بخورم ، تو ماشين مي شينم مي خورم كيفش هم بيشتره .

نمي شه شاد بود . مگه اينكه من و تو تكون بخوريم . مگه نمي خوايم زندگي شادي داشته باشيم ؟ نبايد اين دردها رو بپوشونيم . دردها رو عريان كنيم . خيلي از كودكان ما هستن كه حسرت يكبار ميوه خوردن به دلشون مونده . خيلي از كودكان و جوانان جامعه ما هستن كه حسرت اينكه يه نفر دست محبت بر سرشون بكشه يا يه نگاه محبت آميز بهشون بكنه يا يه لبخند بزنه ، توي دلشون مونده . اين بچه چه گناهي داره ؟ بزرگترها مقصرند ، معتادن و . . . همين الان بغل دستت نشسته فكر مي كني كه هيچ مشكلي نداره اومده در خونه خدا و امام حسين (ع) . در صورتيكه تمام وجودش پر از مشكلات اقتصاديه اما امام حسين (ع) رو رها نمي كنه . از تو هم كه ادعا مي كني خيلي ديندارتره ، نمازش هم بهتر از تو مي خونه ، تويي كه امروز صبح دوستت بهت گفت دوست ندارم فوري با خدا قهر كردي . خدا هيچ چيز بهش نداده اما نمازش از من وتو قشنگتره . در بحث انفاق بايد يه كم انسان بود .

پولم مال خودمه ؟ خواهر مسلمون با اين همه ادعايي كه گوش فلك رو كر كرده ، براي يه لباس و يه جهيزيه چيكار
مي كنه ؟! اگر زنان جامعه ما اهل انفاق و ساده زيستي بودند مردها از خداشون هست . بايد زنهاي جامعه اين كار رو شروع كنن . مردها ذاتاً دنبال اين چيزها نيستن . اين ذاتيات مرده . زن مرد رو تو اين مسير مي اندازه . انفاق بايد از توي خونه ها و توسط مادران و دختران ما شروع بشه .

بريد آنجايي كه بازيافت زباله است . ببينيد چه كساني قبل از سوزوندن زباله ها چه چيزهايي از توي اونها جمع مي كنن تعقيبشون كن ببين كجا مي ره ؟ نه معتادن نه چيز ديگه ! شوهرش مرده . چرا فكر مي كنيم هر چي فقره از فساده ؟!! حتي فقرهايي كه از فساد هست بچه ها چه گناهي دارن ؟ چرا بايد اينطوري باشن ؟ از تو زباله ها چه چيزهايي جمع مي كنن ! دمپايي پلاستيكي كهنه تو رو كه انداختي سطل آشغال بر مي داره ، پاك مي كنه ، مي شوره و وقتي به دختر و پسرش مي ده چقدر مي خندن ! نبايد عرق شرم روي پيشوني من و تو بشينه ؟ تويي كه 30 هزار تومن دادي كفش خريدي ؟ چه كسي به تو اجازه داده ؟ به حضرت عباس (ع) ، امير المؤمنين روز قيامت جلوي ما رو مي گيره ، مي گن غلط كردي ! خجالت بكش . والله قسم حضرت زهرا (س) جلوي ما رو مي گيرن كه غلط كردي فاطميه برگزار كردي . با اين زندگي كردنتون ! به خدا امام حسين (ع) جلوي شما رو مي گيره . تمام اين حسين حسين گفتنامون برامون مي شه سينه . كي به ما اجازه داده ؟!! تا حرف مي زنيم ، افراط مي كنن . مي رن با پدر و مادرشون در مي افتن . نگفتم اين كار رو بكن . خودت مي توني . پدر و مادري زنگ زدن تشكر كردن گفتن آقا اين بچه پدر و ما رو در آورده ، فكر مي كرد ما دوست داريم صبح تا شب براش چيز بخريم . مدتهاست از ما چيزي نخواسته . آدم لذت مي بره ، چون انسان شد . سينه زن شدن كه كاري نداره ، سبكها رد زود ياد مي گيريد ، چند وقت يكبار هم عوض مي كني . سينه زدن كه كاري نداره . عشق امام حسين (ع) كه اين نيست ! گريه كردن رو زود ياد مي گيري ، زمزمه كردن رو هم زود ياد مي گيري ، براي حضرت زهرا (س) داد هم مي زني ، اما اين كه عشق به حضرت زهرا (س) نيست . بابا ! يه كم مثل حضرت زهرا زندگي كنيم . پيامبر اكرم (ص) سوال كردن دخترم جهيزيه چي داري ؟ فرمودند : بابا هرچي فكر كردم ديدم زياده . من و
علي (ع) دو نفر هستيم ديدم سه تا استكان گلي داريم . يكي رو كنار گذاشتم . توي ويترينهاي خونمون چقدر استكان و ليوان چيديم ؟! پيامبر براي اولين بار مي خوان از خانه حضرت زهرا (س) بازديد كنن . دختره مي خواد خودش رو نشون بده ، حضرت زهرا (س) وقتي كه خانه شوهر رفتن سن و سالي نداشتن . دخترها اينطوري هستن ، مي خوان در اولين ديدار پدر و مادر از خونشون ، خودشون رو نشون بدن كه مستقل شدن ، چقدر خوب شدن . حضرت زهرا (س) يه پرده 5/1 در 2 خريدن و بين اتاق گلي خودش و علي (ع) يه پرده آويزون كردن كه مهمانسرا و نهانخانه و خونه رو جدا مي كرد . حضرت زهرا (س) خوشحال بودند كه حالا بابام الان ميان سليقه من رو مي بينن . پيغمبر (ص) تا داخل شدن به پرده نگاهي كردن و اشك در چشمانشون حلقه زد . قرار نيست كه توضيح بدن ، آهي كشيدن ، ديدن حضرت زهرا (س) سريع دويدن پرده رو جمع كردن و گذاشتن جلوي رسول الله (ص) و فرمودند : يا رسول الله (ص) اين براي مستمندان . پيامبر فرمودند : بابات قربونت بره چه زود فهميدي .فاطمه جان دختر من نبايد در امتي كه من هستم پرده اي داشته باشه كه يه نفر ببينه و آه بكشه .

لباس اسلام مي پوشيم ، قيافه اسلامي درست مي كنيم ، صبح تا شب در خيابون آه مردم رو از نهادشون در مي ياريم . غلط مي كنيم با اين اسلاممون ! بريم جمع كنيم . بابا ! بريم صهيونيست بشيم !

امشب شب ميلاد رسول الله اگه مي خوايد به پيامبر عيدي بديد ، يه كمي زندگي هامون رو جمع كنيم . يه درصدي هم براي فقرا قرار بديم ، انسانيت رو ترويج كنيم بريم اين حرفها رو به ديگران هم بزنيم ، كار كنيم ، يادمون مي ره cd رقص فقر رو نگاه كنيد . بگذاريد مردم ببينن در جامعه ما چه خبره ؟ بگذاريد ببينن اين ايراني هايي كه مثل ما دارن فارسي صحبت مي كنن چطور زندگي مي كنن !..