متن سخنرانی مشکلات رو به رو و اعتماد به خدا 1

◄ عناوین اصلی که در این سخنرانی به آن پرداخته شده:
» چه بحث هایی مورد استقبال قرار می گیرند؟
» زیاده خواهی هم مانند غضب، زیادش بد است.
» حد یَقِفْ نداشتن یعنی زیاده خواهی!
» انسان ذاتاً حاضر است مشکل رو به رویش را حل کند.
» خدا، در طول تاریخ بیشتر به بعدها نگاه می کند.
» برای حل مشکل رو به رو، زمان بده.
» برخی اوقات مشکل رو به رو، خیرِ بعد است.
» هر وقت برای مشکلات رو به رویت کم آوردی، به مشکلات مردم نگاه کن.
» شب قدر از خدا چه بخواهیم؟
» تصمیم عجولانه، بزرگ ترین کید شیطان در مشکلات رو به روست!
»‌ دعا کن، باور کن و به نتیجه درخواست اعتماد داشته باش.
» آن هایی که اعتماد نکردند، بُرد نکرده اند!
» فرآیندی که باید در دنیا طی کنیم چیست؟
» اگر بفهمیم که خدا بهتر از ماست، یعنی خدا خداست.
» چه زمانی خداوند از اعلام ناراحتی ما، ناراحت نمی شود؟
» مشکل اصلی ما این است که اعتقاد نداریم.
» با قلبت به خدا گله کن، نه با عقلت!
» شب قدر، به قدرِ قدّت روزی می دهند.
»‌ نظم به ایمان، و سخت گیری به نفس بر می گردد.
» متملّقین چه کسانی هستند؟
»‌ بازیِ بُرد بُرد، مال آدم عاقل است.
» اگر دلی مشکل پیدا کرده ای، باید آن را دلی حل کنی!
» مشکل ایمانی شب های قدر چیست؟

» چه بحث هایی مورد استقبال قرار می گیرند؟
بحث هایی که معلوم نیست واقع شوند، خیلی استقبال می شوند. مثلاً چه کار کنیم که موفق باشیم؟ چه کار کنیم که پولدار باشیم؟ چه کار کنیم ضریب نفوذمان بالا برود و چه کار کنیم که مشهور شویم؟ باید در این شب ها قاعدتاً همین را بخواهیم؛ چه بخواهیم، چه زمانی به ما می رسد؟ بعد ماه رمضان می رسد یا نه؟ خدا می شنود یا نمی شنود؟

» زیاده خواهی هم مانند غضب، زیادش بد است.
این بحث ها ریشه ای دارد که به ذات ما انسان ها بر می گردد. در وجود ما خصلتی است که نمی توانیم بگوییم بد است، چون اگر بد است چرا خداوند در وجود ما گذاشته؟! مانند غضب می ماند، غضبِ زیاد بد است.

+ بحث های مثبت و منفی کره زمین را بررسی می کنیم:
» حد یَقِفْ نداشتن یعنی زیاده خواهی!
1- دنیا توان این را ندارد که ما را راضی کند.
به انسان هر چه بدهی، اگر این خصلت(زیاده خواهی) را کنترل نکند، بیشتر می خواهد. عده ای هستند کنترل می کنند و می گویند حد یقف و سقفی از دنیا و امکانات می خواهم، بقیه اش مهم نیست. برخی هیچ حد یقف و نقطه ماکسیممی ندارند! هر چه بیاید باز هم می خواهند. این یعنی زیاده خواهی.

» انسان ذاتاً حاضر است مشکل رو به رویش را حل کند.
2- انسان ذاتاً حاضر است مشکل رو به رویش را حل کند، حتی به نتیجه بعدی اش هم فکر نکند.
خصلت دنیایی انسان که حاضر است مشکل رو به رویش حل شود، این آدم حتی حاضر است مشکل یک سال بعد دنیایش را بیخیال شود، ولی این را حل کند.

» خدا، در طول تاریخ بیشتر به بعدها نگاه می کند.
خیلی از ما کمبودهای اقتصادی و هر نوع کمبودی که فکر کنید داریم که رو به رویمان است و با آن درگیریم. بعضی از ما شب قدر به خدا می گوییم به عاقبت این مشکل نگاه نکن، برایم حلش کن! زن و شوهر با هم نمی سازند، چهار، دو یا یک بچه دارند، طلاق می گیرند به این معنا که مشکل رو به رویشان را حل کنند، ولی به این فکر نمی کنند که دو سال دیگر این بچه چه می شود؟! خودم به عنوان یک مطلقه یا طلاق گرفته چه می شوم؟

یا مثلا کسی چند سال است با مشکلی درگیر است، وقتی ریشه آن را بررسی می کنیم، می بینیم این آدم روزی برای حل مشکل رو به رویش راه حل مقطعی را انتخاب کرده و می دانسته مقطعی است! می دانسته این سر درد با استامینفون دو ساعت خوب می شود، اما باز هم انتخاب کرده. گفته فعلاً حل شود، دو ساعت هم دو ساعت است.

تا به او می گویی چرا؟ خدا، عالم، کتاب و مشاور را کنار می گذارد و می گوید: از این ستون به آن ستون فرج است، چون فردا شود فکر فردا کنیم! آیا خداوند امشب که به ما نگاه می کند برای مشکلات رو به روی ما نگاه می کند یا برای مشکلات یکسال، ده سال، شاید سیصد و یا چند هزار سال ما؟

در روایت داریم که کسی دعا می کند و مستجاب نمی شود، خداوند به فرشته ها می گوید: مستجاب نشد، گناهانش را ببخشید. یعنی مشکل رو به رویش حل نشد، مشکل چند سال بعدش را حل کنید. خدا، در طول تاریخ بیشتر به بعدها نگاه می کند.

» برای حل مشکل رو به رو، زمان بده.
اگر ما مانند مردم یمن بچه هایمان قطعه قطعه شده بودند، شب نوزدهم به خدا گیر می دادیم که مشکل ما را که حل نکردی بماند، صبح هم مشکلات دیگری رو به رویمان گذاشته ای!! بعد، شب مرا دعوت کرده ای؟! نمی خواهد مرا برای دعا کردن دعوت کنی! خیلی از ما همین حالت را با خدا داریم. اگر دیدگاه یمنی این باشد، می گوید: “ادعونی استجب لکم” را بیخیال شده ایم! تو به این ها قدرت داده ای که بر سر ما بمب می ریزند!

چقدر عجیب است که آن ها اینگونه نمی گویند! ولی کسی که ضعیف است مثل من، با دو، سه مشکل معمولی رو به رو که اگر دو یا سه ماه زمان بدهی، فراموش می شود، خیلی از اوقات با خدا دعوایش می شود!!!

داستانی که قبلاً از پروین اعتصامی برایتان نقل کرده ام؛ طرف خیلی بیچاره بود و از خانه مردم چارقدی گرفت و از در خانه گندم جمع کرد و چارقد را گره زد. رفت که به همسرش بدهد تا نان درست کند. در مسیر که داشت می رفت به خدا گفت گره کار من را باز کن. گره چارقد باز شد و تمام گندم ها به زمین ریخت. رو به خدا گفت: عمری است داری خدایی می کنی، هنوز نفهمیدی فرق گره با گره چیست؟! این یعنی مشکل رو به رو.

با بد و بیراه به خدا گفتن، روی زمین دست می کشید که به گنجی رسید! طرف رفت! برخی اینگونه اند، در چنین مواقعی نمی گویند ببخشید اشتباه کردیم!!!

» برخی اوقات مشکل رو به رو، خیرِ بعد است.
برخی اوقات مشکل رو به رو، خیرِ بعد است. سریع جبهه نگیر و مقداری تحمل کن. سرت را برگردان و ببین مردم چقدر سختی های عمیق می کشند و نمی بُرند! آدم تعجب می کند چرا برخی نمی بُرند!

کسی قبل ماه رمضان درد دل می کرد.  گفت خادم مسجدم، مراسمات را شرکت می کنم، سینه می زنم و گریه می کنم و … می خواهم وارد ماه رمضان بشوم، امسال روحیه ندارم! کاری کنید روحیه ام برگردد. وقتی مشکلاتش را گفت، گفتم هنوز مسلمانی؟! هنوز به خدا اعتقاد داری؟! گفت: چطور؟ گفتم: اگر من مشکلات تو را داشتم، تا به حال سه بار در سپاه اسرائیل ثبت نام کرده بودم! مردم چه عجیبند!

» هر وقت برای مشکلات رو به رویت کم آوردی، به مشکلات مردم نگاه کن.
هر وقت برای مشکلات رو به رویت مانند من کم آوردی، به این ها نگاه کن. این ها چطور کم نمی آورند. برخی هم کم می آورند. دعوا که نداریم، کم آورده است. اذیت شده و کم آورده. نتوانسته با مشکل رو به رو کنار بیاید. اولیاء خدا دنیا را به طور کلی مشکل رو به رویشان می بینند. دنیا چیزی نیست که! هر چه می خواهد بشود. حل کردن این مشکلات برای ما معضل شده است.

» شب قدر از خدا چه بخواهیم؟
امشب شب قدر است؛ از خدا، عقلانیت، حلم، صبر، توکل، اعتقاد و رضایتی را نسبت به خدا بخواهیم که برای حل مشکلات رو به رویمان زندگیمان را به آتش نکشیم، روح و روانمان را به هم نریزیم! کمی صبر کنیم. امام صادق(ع) می فرماید: گیر کردی و خواستی تصمیم سریعی بگیری تا مشکل رو به رویت را حل کنی، اگر ایستاده ای، بنشین. اگر نشسته ای، بلند شو. اگر بلند شدی، وضو بگیر. اگر حوصله اش را داری دو رکعت نماز بخوان. دراز بکش، بِدَوْ. بالاخره یک کاری انجام بده، اما آن کار را نکن.

» تصمیم عجولانه، بزرگ ترین کید شیطان در مشکلات رو به روست!
در روایت داریم که امام صادق(ع) می فرماید: بزرگ ترین کیدی که شیطان می تواند برای انسان (نه مؤمن) به کار ببرد، این است که در برابر مشکلات رو به رویش، او را وادار به تصمیم فوری و عجولانه کند! ماشین پدرش را برداشته، به ماشین دیگری می خورد. با خودش می گوید اگر پلیس بیاید می فهمد گواهی نامه ندارم، گاز ماشین را می گیرد و می رود. می خواهد مشکل رو به رویش را حل کند؛ کوچه اول و دوم نه، کوچه سوم با سرعت به بچه ای می زند و او را می کشد! الان می خواهد چه کار کند؟! باز هم نمی ایستد!!! معلوم نیست که قتلش عمدی باشد. در مسیر تا مرز و خارج از کشور را برای خودش می بندد. این چیزی که داری در عقل و مغزت می بندی، امام صادق(ع) می فرماید: فقط شیطان است!!

صبر کن! شاید فرجی شد، مگر خودت نمی گفتی از این ستون تا آن ستون فرج است؟! از ستونی که خودت تشخصی می دهی فرج است؟ یا ستون های الهی هم فرج است؟؟ صبر کن شاید خدا کاری کرد.

»‌ دعا کن، باور کن و به نتیجه درخواست اعتماد داشته باش.
3- جایگاه خالی دعا.
به فرایندی اعتقاد داریم که اگر دعا کردی، باید باور کنی که اتفاقی خواهد افتاد. خدا که فردا پسفردایی نیست! ما کوچک هستیم، ولی خدایا قبول کن به کوچک ها سخت می گذرد. خدا خیلی صبر دارد. باورِ اینکه خدا شنید و حواسش هست، برای ما سخت است. درخواست را که می کنی، خیلی از اوقات عکس العمل فوری اتفاق نمی افتد. چون روایت خواندم؛ برای حل مشکلات رو به رو سریع اقدام کردن، نقشه شیطانی در آن است. و در آخر به نتیجه درخواست اعتماد داشته باش.
1- دعا کن. 2- باور کن اتفاقی خواهد افتاد. 3- به نتیجه درخواست اعتماد داشته باش.

الان سال 1395 است، سال 1394، سال 1393، تا سال 1293، از من و شما مخلص تر، با اشک تر و پاک تر، دست پاک تر، اموال پاک تر، شکم و خوراک پاک تر، انقدر بوده اند که شب های قدر صدایشان را به آسمان بلند کرده و مشکلات رو به رویشان را مطرح کرده اند، خدا به خیلی از آن ها جواب قطعی نداده است.

» آن هایی که اعتماد نکردند، بُرد نکرده اند!
آن هایی که گفتند، شاید حل مشکلات ما به سال ها بعد بینجامد، بُرد کرده اند. آن هایی که اعتماد نکردند، مشکلشان هم حل نشد، بُرد هم نکرده اند! بازی دو سر باخت! الان هم فوت شده اند. خیلی دقت کنید؛ دعا، باور، اعتقاد. این وسط یک مطلب را نگفته ایم؛ برخی خدا را دوست دارند، باور دارند، رضایت هم دارند، مشکلات رو به رویشان هم که حل نمی شود، برایشان مهم نیست!

ما نگفتیم برایمان مهم نباشد، خدایا؛ ما کوچک ها حل مشکلات رو به رویمان برایمان خیلی مهم است، اما عقلمان می گوید با تو، بازیِ باخت باخت نکنیم! اصلا از تو دلخوریم، ولی اعتماد داریم! دلخوری مال دلم است، اعتماد مال مغزم. دلخورم چون به من سخت می گذرد، اعتماد دارم چون عقلم می گوید. نمی شود شعار داد! فقر، محرومیت، استضعاف، شکست، زمین خوردن، بی آبرویی سخت است. خیلی چیزها در دنیا سخت است.

» فرآیندی که باید در دنیا طی کنیم چیست؟
1- درخواست می کنیم.
چه می شود؟ شاید هیچ چیزی نشود. منتها ما بازیِ باخت باخت، با خدا نمی کنیم.

2- باور می کنیم.
اگر چیزی شد، برای ما خوب بوده، اگر چیزی هم نشد، برای ما خوب بوده. با دلت باور می کنی.
الان که در سمینار خدا شناسی و توحید نیستیم که ثابت کنیم خدا بهتر می فهمد! همه، بچه های شب قدری و مسلمانیم. اگر کسی می گوید خدا بهتر از من نمی فهمد، باید جداگانه صحبت کنیم که باور کن خدا بهتر می فهمد! ما یا با عرفان به خدا می رسیم یا با منطق. با عرفان که ادعاست! با منطق به این نتیجه رسیدم و باور کردم که خدا بهتر از من می فهمد و بعد از درخواست به فهم خدا شک نمی کنم.

3- اعتقاد داریم.
نتیجه هر چه باشد، چون خدا بهتر می فهمد، من تمکین می کنم.

» اگر بفهمیم که خدا بهتر از ماست، یعنی خدا خداست.
اگر تمیکن نمی کنی با قلبت تمکین نکن، با عقلت اعتقاد داشته باش. اینجا بازیِ ما بُرد بُرد است. اینجا می گویم اگر حل شد الحمدلله، حل نشد الحمدلله. اگر بفهمیم که خدا بهتر از ماست، یعنی خدا خداست. اگر به این اعتقاد نرسی، وقتی گفتند: “مَن رَبُک”، قبول نمی شود! می گویند این چه خدایی بود که در طول زندگی ات باور نداشتی از تو بهتر می فهمد؟!

بچه ای می خواهد اتاقش را آتش بزند، پدر و مادر نمی گذارند. می گوید من را دوست ندارند. اصلا برای پدر و مادر مهم نیست، چون قلب و احساسش این را می گوید. همین بچه بزرگ و دانشجو بشود و این جمله را بگوید، پدر و مادر خُرد می شوند. می گویند چهل سال زندگی ات را به پایش بریز، آخرش می گوید من را دوست ندارند!

» چه زمانی خداوند از اعلام ناراحتی ما، ناراحت نمی شود؟
خداوند تبارک و تعالی اگر ببیند تحت بحران با خدا، گفتمان پر از ناراحتی اعلام می کنی، ناراحت نمی شود. امام سجاد(ع) در دعای شب بیست و یکم ماه رمضان می فرماید: خدایا اگر دعای من با قضا و قدر تو همخوانی ندارد، من را راضی کن.

» مشکل اصلی ما این است که اعتقاد نداریم.
یعنی امام سجاد(ع) می گوید اعتقاد دارم که کارت درست است، ولی از نظر قلبی از دستت ناراحت می شوم. مشکل اصلی ما این است که اعتقاد نداریم. وقتی دعا می کنی، خیالت راحت است. می داند، ولی شما می گویی گفتم که خیالم راحت باشد؛ مادر ناهار داریم، حتما داریم! می خواستم خیالم راحت باشد. خدایا درک ما کم است، درک ما را بالا ببر. اگر قرار است هرچه در این سه شب بدهی یا ندهی، با این درک کودکانه نمی توانم مصالح تو را بفهمم! سینه ی فراخ تری به من بده.

خدایا؛ خیلی از کسانی که اینجا نشسته اند، روی اینگونه صحبت کردن با تو را ندارند، تکلیف ما را روشن کن! ما داریم کم می آوریم. از جای گرم صدایمان بلند نمی شود! دنیا، شهوت، پول، اقتصاد و شرایط دارد اذیت می کند و فشار می آورد. ایران در بین اطراف خوب است، یمن، افغانستان، پاکستان و … را ببین.

» با قلبت به خدا گله کن، نه با عقلت!
انقدر آداب و ترتیب را زیاد کرده ایم که یادمان رفته ایرادی ندارد به خدا گله کنیم. ولی با چه؟ با قلب، دل و احساست. با عقلت گله نکن! مگر شب قدر نیامده ای؟ مگر مسلمان نیستی؟ چرا روزه ات را اینگونه می کنی؟! چرا گناه می کنی؟ با خدا قهر کن. آدم با چه عقلی با خدا قهر کند؟! قهر کن، بگو الله اکبر، اخم هایت هم، در هم باشد و بگو: “بسم الله الرحمن الرحیم”. چرا روزی ات را قطع می کنی؟!!! چرا با شیطان دست می دهی؟! این یعنی بازیِ باخت باخت.

» شب قدر، به قدرِ قدّت روزی می دهند.
+ “قَدْرُ الرَّجُلِ عَلَى قَدْرِ هِمَّتِهِ”.
شب قدر، به قدرِ قدّت روزی می دهند. بعضی کارها کوچکت می کند! اصلاً این مشکلات رو به رو جا داشت به خدا بگویم؟! مثلا فیزیک شده ام 17:50!

به آقای حداد گفته بودند بزرگ ترین آروزی شما چیست؟ گفته بودند که مانند همه مردم، اول فرج امام زمان(عج)، چون انگار اینگونه گفتن مُد شده است! اما آرزو دارم به پانزده سالگی برگردم! چون تازه فهمیده ام چگونه زندگی کنم.

»‌ نظم به ایمان، و سخت گیری به نفس بر می گردد.
خیلی سخت نگیر! نظم با سخت گیری دو مقوله ی کاملاً جداست. نظم به ایمان، و سخت گیری به نفس بر می گردد. شد شد، نشد نشد!

» متملّقین چه کسانی هستند؟
امام صادق(ع) می فرمایند: خداوند در روز قیامت متملّقین را به شدت بالا می برد.
مادر شهیدی که جای خالی بچه اش را می بیند، بغض گلویش را می گیرد به گونه ای که نمی تواند نفس بکشد، افطار و سحر و عید فطر و نوروز زهر ماهرش می شود، اما می گوید افتخار می کنم تا شأن خدا بالا بماند. تملّق اینگونه را خدا بالا می برد.

فقیری که وقتی می گویند چه خبر؟ با وجود اینکه ناله کودک گرسنه اش در گوشش است، خجالتی که در مدرسه دختر یا پسرش کشیده هنوز جلوی چشمانش است، آبرویی که برایش نمانده، اما می گوید: الحمدلله، همیشه به ما رسیده! کسانی که عقلشان می گوید اگر دلم راضی نیست، بازیِ بُرد بُرد می کنم، بازیِ باخت باخت نمی کنم. عقلم می فهمد که منِ چهل، پنجاه، صد و سی کیلویی نمی توانم با خدا در بیفتم!

چند سال پیش این خاطره را گفته ام. در مشهد، ماه رمضان بهمن ماه بود. یک شب، یخبندانِ وحشتناک بود، ولی به هیئت رفتم. دیدم آقای علیزاده سماور را روشن کرده و نشسته. در آخر با استادمان هفت، هشت نفری شدیم. آقای علیزاده داشت با خدا حرف می زد، گفت: خدایا گردنم انقدر کلفت نیست که جلوی تو بایستم! این جمله خیلی عجیب است.

»‌ بازیِ بُرد بُرد، مال آدم عاقل است.
بازیِ بُرد بُرد، مال آدم عاقل است. خدایا خیلی چیزها را می خواهیم؛ ملت برای خودشان یادداشت کرده اند. این ها برای بیعت آمده اند. مریض داشته شفا نداده ای و مرده! منتها عقل شیطانی چیزهایی که گرفته ام را از ذهن بیرون می کند، همین یک شبی که می خواهم با تو صحبت کنم، تمام چیزهایی که از تو نگرفته ام را جلوی من می آورد!

» اگر دلی مشکل پیدا کرده ای، باید آن را دلی حل کنی!
ما در مقابل خدا خیلی بدهکاریم. کسانی که می توانند مشکلات رو به رو را با عقلشان فراموش کنند، دلشان را به سمت خدا بر می گردانند.  اگر دلی مشکل پیدا کرده ای، باید دلی حلش کنی! با دوره مطالعاتی و اصول اعتقادات، هیچ اتفاقی نمی افتد. خیلی از مؤمنین و مؤمنات برای محکم کردن ایمانشان دنبال مطالب عقلی و ذهنی می روند، یادشان رفته که مشکلشان نه عقلی است، نه ذهنی! مشکلشان دلی و قلبی است.

» مشکل ایمانی شب های قدر چیست؟
مشکل ایمانی شب های قدر که بعد از شب های قدر باز می روند و می گویند دیگر آخرین باری است که شب قدر به در خانه خدا می آییم و باز سال 96 می شود و می روند، اصلاً عقلی نیست، و الا سال بعد نمی رفتند، مشکلشان قلبی است!